Dag 1
15 personen gingen dit jaar mee waaronder 4 stellen, we wilde vroeg vertrekken dus om half negen stond iedereen bij Ard en Corrie op de stoep met een kop koffie om vervolgens om negen uur te vertrekken maar het was direct al zo gezellig dat het half tien werd. Maar goed we hadden 5 dagen voor ons en geen haast.
De snelweg op richting Rotterdam, Breda, Hazeldonk, hier stopte we voor de eerste keer omdat daar Hans op ons stond te wachten, Hans was een kennis van Theo die vroeger in Rijswijk woonde maar nu in Brabant.

Bij de benzinepomp stonden een heleboel Chinezen die heel erg geïnteresseerd waren in onze motoren, ze maakte foto,s en vertelde dat ze in 7 dagen door Europa reisde dus dat zal wel veel bussen geweest zijn.
Wij gingen verder België in om vervolgens binnendoor richting Luxemburg te rijden, de ene kerk na de andere, de ene wegomlegging na de andere, eindelijk om half een stopte we voor wat te eten in Herselt, een klein dorpje met een restaurant genaamd de Dorpspomp. Ik had van lieverlee wel een zere kont dus was blij dat we even konden afstappen en eten. Na een heerlijke lunch wat voornamelijk uit uitsmijters met Hesp bestond gingen we verder richting Namen in Luxemburg, er waren veel snelheidscontroles dus we moesten goed opletten, we werden zelfs door een agent gesommeerd om rustig aan te doen. In Namen was er nog even een pauze, bij het weg rijden kwamen we nog wat Ambulances tegen en dat zorgde ervoor dat we Arno en Jet kwijt raakte, even verder op hebben we nog even getankt en gewacht maar we zagen ze niet meer. Maar goed we moesten verder, even later reden we het mooie heuvellandschap in en dat was prachtig. Rik reed voorop en wist precies waar hij heen moest, soms waren we hem even kwijt omdat hij vergat in zijn kleine spiegeltjes te kijken , plotseling doken we een landweg in steil naar beneden tussen de koeien die spontaan begonnen te rennen, logisch want hier komt nooit een motor , maar Rik zijn navigatie stuurde ons deze doodlopende weg in die 10 % naar beneden liep en even later zaten we met de gebakken peren, alle motoren moesten we zien te draaien en dat viel niet mee op zo,n helling. We gingen verder en om ongeveer zes uur kwamen we in Dasburg aan, de eigenaars van het Hotel Detona stonden ons al op te wachten en voor dat we het wisten zaten we aan het bier. Arno en Jet kwamen vlak na ons en sloten zich aan. Onder het Hotel was een kelder, om hier te komen moest je door een klein laag deurtje met de motor en dat was wel geinig. De kamers werden verdeeld en we konden aan tafel, het eten was geweldig, s’avonds gingen sommigen nog even wandelen of kaarten en biljarten en daarna lekker naar bed.

Dag 2
Om half negen zat iedereen aan het ontbijt met lekker koffie en warme broodjes en jus d’orange en natuurlijk een eitje. Even later werden de motoren uit de kelder gehaald door het kleine deurtje en de tocht kon beginnen. Rik gaf gas , binnen 100 meter ware we hem al kwijt, ging die nu links de heuvel op of rechts, we bleven gewoon wachten en even later kwam hij terug, hij was verkeerd gereden dus dat kwam best uit. Daar gingen we dan het dorp uit naar boven , Rik stopte en draaide, wij allemaal draaien het dorp weer in en eindelijk waren we weg, wat een feest. Al snel kwamen we een wit kerkje tegen met Terracotta kleuren, hartstikke leuk , alleen dit kerkje hebben we het eerste uur wel 4 keer gezien, goed het was een mooi kerkje maar na 4 keer was die niet zo mooi meer. We passeerde allerlei beekjes zoals de Our en de Enz en het was prachtig rijden dat moet gezegd worden. We volgde Rik gestaag en plotseling was er een wegversperring met keepauto’s , er stond duidelijk een bord dat de weg was afgesloten maar Rik dook het dorpje in, wij werden geattendeerd door een Duitse chauffeur dat we beter even konden wachten, zee kommen terugg , dat kon ik nog wel verstaan en bleef ook wachten en ja hoor even later kwam Rik met zijn gevolg teruug. Via een bospaadje konden we om het dorpje heen rijden om vervolgens onze route voor te zetten. Even later reden we Vianden in, een plaatsje in Luxemburg met boven op een heuvel een grote kathedraal en door het plaatsje liep een riviertje waar allemaal terrasjes waren waar we even koffie gingen drinken, na een kleine studie op de kaart bleek alles wel erg duur te zijn, bv een boterham met kroket koste zomaar 11 euro, wij namen alleen koffie en haalde bij de plaatselijke Cafetaria wat losse kroketten , wel gingen we wel even tanken want dat was wel goedkoop. We gingen verder en probeerde Vianden uit te komen, tot 4 keer toe reden we Vianden binnen dat was wel balen er waren overal wegversperringen . Suus kreeg een telefoontje dat haar vader ook was vertrokken uit Nederland om tegen de avond aan te komen in Dasburg. Wij gingen verder en passeerde een echtpaar wat zat te genieten van het mooie weer op hun terras, hartstikke leuk voor die mensen met af en toe een motor die voorbij komt, dan zie je tenminste nog wat ook. Een uur later passeerde we dit echtpaar voor de vierde keer en begon die man in zijn ogen te wrijven want hij dacht dat hij droomde, die vrouw was slecht ziend en had er geen notie van alleen het geluid van die eerste motor kwam haar bekend voor.
Dit alles kwam weer door een wegversperring, om in het Hotel te komen duurde dus wel erg lang dus werd er een plas pauze ingelast tussen de maïsvelden, het is weer eens wat anders.
Uit eindelijk weer in Dasburg bij Hotel Detona , de motoren weer in de kelder en het terras op voor een lekker biertje. Jan van de Kraan belde op naar Suus dat hij verkeert was gereden en iets later zou komen, wij maar wachten en wachten en uiteindelijk in het pikken donker kwam er een motor aan rijden, maar het was niet het geluid van de VTR! , maar van een Honda Europan , tot onze verbazing en ook van Suus was het wel Jan van der Kraan maar samen met zijn vrouw Joke, ze hadden een andere motor er bij gekocht zodat ze samen konden rijden.
Het werd weer een gezellige avond en gingen iets later naar bed.

Dag 3
Allemaal weer op tijd uit bed, dat moet gezegd worden iedereen was elke dag weer present, om half negen allemaal aan het ontbijt, geweldig. Vlak tegenover het Hotel stond een Bilbord met een prachtige wandelroute, ik had de dag daarvoor al staan kijken en het zag er best aantrekkelijk uit,het was een wandelroute van 19 kilometer door het bos en langs het riviertje de Our. Na het in de groep te hebben gegooid besloten 3 mensen een dag met mij mee te
gaan, de rest van de groep ging gewoon motorrijden richting Echternach .
Jan Jet Arno en Bart trokken de wandelschoenen aan , Jet smeerde nog wat broodjes voor onderweg, er werden waterflesjes gevuld en de tocht ging beginnen. Eerst een steil stuk naar beneden om bij de rivier te komen en toen het bos in, het weer was geweldig niet te warm, wat wolkenvelden, precies goed. Binnen een kwartier was het al raak, de eerste reeën werden al gesignaleerd, dat was al geweldig. We liepen soms wel 50 meter boven het riviertje, en soms liepen we er naast. We kwamen uitkijkpunten tegen, een bunker met gedenksteen uit de oorlog, we zagen forellen zwemmen in de rivier, allerlei verschillende bomen en soms een klein weitje met koeien en schapen, het was prachtig. De route werd goed aangegeven en elk uur kwam je wel een bankje tegen om uit te rusten en je broodje te eten. De bedoeling was eigenlijk om 10 kilometer te lopen en dat met de bus terug, maar halverwege bleek dat er geen bus reed dus waren we wel verplicht om de hele route te lopen. We waren om half elf gestart en om half zes waren we weer terug, door dat we rustig gelopen hadden en op zijn tijd gestopt om te drinken en wat te eten had geen van alle klachten , natuurlijk waren we wel moe maar we vonden het een prachtig avontuur en hadden er geen spijt van. Toen wij bij het Hotel aan kwamen was de andere groep ook net terug en zaten al op het terras aan een biertje, wij sloten aan en vertelde over ons avontuur en zij vertelde over hun dag die ook leuk was, alleen die Houtzagerij waren ze 3 keer tegen gekomen, maar ja dat soort dingen hoort er nu eenmaal bij.
Tegenover het Hotel was een leuk veldje met een tuinhuisje en wat picknicktafels, hier was vanavond de barbecue, er werd een snoertje uitgerold voor de ijskast en wat verlichting, de barbecue werd aangestoken, de salades en het stokbrood op tafel gezet en het feest kon beginnen. Een leuke plek midden in het dorp met s’avonds een prachtig verlichte Burgh op de achtergrond , halverwege de avond werd het Kampvuur ontstoken en raakt enkele figuren in extase waaronder Corrie, zei gaf iedereen de zegen met een pleeborstel en wenste ons allemaal een goete vaart , bedankt Corrie. Het was weer een mooie dag en we gingen allemaal weer iets later naar bed.

Dag 4
De hemel was strak blauw dus het beloofde weer een mooie dag te worden, op het programma stond een Vulkanisch gebied in de Eifel. Na het ontbijt met veel koffie de motoren weer uit de kelder en gaan. Een prachtige rit volgde met mooie wegen en vergezichten en heel veel roofvogels, we zagen de Rode Wouw (herkenbaar aan zijn zwaluwstaart ) en verschillende kleuren Buizerds. Uiteindelijk reden we het gehucht Wallenborn binnen waar we een koud water geiser konden aanschouwen, het was een replica van the Old faitful in Amerika, alleen die gaat wel 50 meter hoog en deze ging misschien 5 meter hoog en het was koud water maar het was toch een natuurverschijnsel, om hem van dichtbij te aanschouwen moest je 1 euro betalen bij een oud vrouwtje in een klein houten hokje en daar hadden de meeste geen zin in want je kon het zo ook wel zien. Om het half uur spoot hij het water omhoog en wij hadden het idee dat dat oude vrouwtje op een knopje drukte maar dat wisten we niet zeker. Het was tijd voor koffie met apfelstrudel , we zaten vlak naast de geiser op een terras onder de parasols want de zon was best fel, er reden allerlei trekkertjes voor bij met aanhanger hout, ze waren hier al aan het verzamelen voor de winter, in dit gebied hebben de meeste geen gas en zijn ze afhankelijk van olie of hout. Na de koffie gingen Carl en Willem richting huis want zij wilden zaterdagavond thuis zijn ivm een afspraak op zondag. We namen afscheid van elkaar en wenste ze een goede reis. Wij gingen ook verder richting Gerolstein waar we even gingen tanken, hier was het ontzettend warm, ik denk wel 30 graden , allemaal even de leren jas uit en wat drinken tot Rik zei we gaan weer verder, iedereen zijn leren jas weer aan en de helm op, maar Rik ging maar niet rijden , de tomtom had het begeven waarschijnlijk ook van de hitte, na 10 minuten en veel zweet verloren ging de tocht eindelijk verder en konden we lekker door waaien, alleen was het moeilijk Gerolstein uit te komen omdat de navigatie het even liet afweten. Op richting Bitburg waar enkele van ons regelmatig gekampeerd hebben, hier gingen we even naar de Mac voor een broodje hamburger met cola en het was daar binnen lekker koel door de airco. Daarna weer richting het Hotel waar we de motorpakken snel uittrokken en plaats namen op het terras. Na het eten liepen we nog even naar Luxemburg voor wat sigaretten bij een benzinepomp, we zaten immers 500 meter van de grens en de sigaretten waren hier wel anderhalve euro goedkoper. Dit was alweer de laatste avond dus nog even kaarten en biljarten en naar bed.

Dag 5
Eerst ontbijten om daarna de spullen in te pakken en op de motor te binden of de motorkoffers te vullen, we hadden geen haast want er werd besloten de snelweg te pakken om op tijd thuis te zijn. Er gingen nog meer motoren weg die iets eerder vertrokken dan ons, een van hun had een hele grote koffer op zijn motor en raakte bij het wegrijden Jan van der Kraan zijn motor waardoor hij zijn evenwicht verloor en viel, precies tegen de motor van Dolf, direct paniek, gebroken spiegel en windschermen was het gevolg, lekker als je naar huis gaat. De schade werd opgenomen en namen genoteerd, de spiegel van Dolf werd met tape vast gemaakt en ook het windscherm van de veroorzaker waarna we konden gaan. Het weerbericht was niet zo best voor de terugweg maar toen we weg gingen was er nog weinig aan de hand. Een uur later midden in Luxemburg werd de lucht steeds donkerder en voor dat we het wisten reden we in een hevige regenbui, we gingen snel naar de kant en deden onze regenpakken aan om vervolgens verder te gaan , daarna hebben we zeker wel een uur in de regen gereden maar het werd steeds lichter, plotseling moesten we in de remmen door een file, even verderop stond een auto tegen een betonnen pijler aan , het zag er niet best uit, je zag ziekenauto’s en brandweerwagens en veel politie. We konden snel door en in Hasselt stopte we voor koffie en konden de regenpakken al weer uit. Nu gingen we weer richting Hazeldonk waar Hans ons weer ging verlaten, hij bedankte iedereen voor de gezelligheid en ging op huis aan in het Brabantse land, wij gingen ook snel verder om bij de Bonte Haas nog even wat te drinken. Om half vijf waren we daar en namen de rit van vandaag nog even door, sommigen belde even naar huis en mijn Jeanet kwam even kijken en vragen hoe het geweest was. We kunnen terug kijken op een leuke vakantie, gelukkig zonder problemen met heel mooi weer en een prachtige locatie en een geweldig Hotel. Ik zou zeggen allemaal hartelijk dank voor deze mooie dagen en vooral de gezelligheid onder elkaar.

Groetjes Jan Zuyderwijk.